Beste lezers,

Jullie hebben er even op moeten wachten, maar hierbij weer een nieuw verhaal (Let niet op de locatie, deze geeft nog steeds Thailand aan, om de een of andere manier kan het Cambodja niet vinden). Was er van de week al aan begonnen, echter door een slechte WiFi verbinding was heel mijn verhaal ineens weg toen ik deze wilde uploaden. Erg frustrerend.

Vandaag spendeer ik nog 1 dag in Kampot, een plaatsje waar de meeste backpackers nog even heen gaan voordat ze de grens naar Vietnam oversteken. Zojuist heb ik mijn bus naar Ho Chi Minh City geboekt, deze vertrekt morgenochtend om 10 uur. Als het allemaal een beetje vlotjes verloopt, kom ik rond 7/8 uur morgenavond in de hoofdstad van Vietnam aan. Dit is een erg drukke stad, dus mijn planning is om hier niet meer dan 2 a 3 dagen te verblijven. Deze stad is met name bekend om de tours naar de Cu Chi tunnels echter schijnen deze wel erg krap te zijn dus ik moet nog even kijken of ik dat durf. Ook is er een war museum en de stad schijnt zo groot te zijn dat je er ook een prima een dagje kunt rondslenteren.

Het is inmiddels alweer meer dan 4 weken geleden dat ik aankwam in Siem Reap. Ik heb hier uiteindelijk 4 nachtjes geslapen, de laaste 3 nachtjes in een hostel genaamd funky flashpackers. Dit bleek niet helemaal de juiste keuze voor mij aangezien het vol zat met dronken Engelse jongeren. Als ik opstond, kwamen anderen terug van de pubstreet. De laatste dag dat ik er was liep er zelfs een jongen in zijn blote pielemuis rond in de kamer, die bij mij om paracetamol kwam bedelen. Ook kwamen er 's nachts geregeld mensen laat de kamer binnen die het vervolgens heel normaal vonden om op vrij luide toon nog hele gesprekken met elkaar te voeren, erg irritant. Ik had dus niet echt leuke contacten opgedaan in dit hostel helaas. Wel een gratis massage gewonnen tijdens een avond waar je een cocktail moest kopen om hier kans op te maken. Die massage was erg goed! En had een waarde van 20 dollar, toch mooi meegenomen. Via de facebookgroup Azië backpackers waar ik lid van ben en wat heel goed steeds van pas komt tijdens reizen (je kunt in deze groep andere backpackers vragen stellen over van alles en nog wat) was ik in contact genomen met een Nederlands meisje met wie ik een tuktuk heb gedeeld naar Angkor wat en de overige tempelcomplexen. Om 4 uur uit bed om zonsopgang te bekijken echter viel deze heel erg tegen die dag dat wij gingen. Een voordeel van zo vroeg beginnen was wel dat we ook weer vroeg klaar waren, begin van de middag. Het was behoorlijk heet overdag, zeker omdat je je benen en schouders moet bedekken. De meeste tempels waren mooi om te zien, echter vond ik het na 8 uur rondslenteren ook wel weer mooi geweest. En ik heb gewoon niet zoveel met tempels!

Na Siem Riep besloot Ik om met de boot naar Battambang te vertrekken. Dit is de 1 na grootste stad in Cambodja, als je dit vergelijkt kwa inwonersaantal. Dit was een vrij lange bootreis van 8 uur, maar met hele leuke uitzichten, o.a langs de floating villages. Leuk om te zien hoe de lokale bevolking in die drijvende huisjes leven. Ik zat op het dek, daar kon je de beste foto's maken. Maar hier werd het ook erg heet rond 12 uur. Flink zweten dus, je moet er iets voor over hebben! Die middag kwam ik aan in het hostel here be dragons. Een leuk, sociaal hostel waar ik al snel een leuk groepje meiden leren kennen: 1 uit Duitsland, 1 uit UK en 2 andere Nederlandse. Samen besloten we de volgende dag een tuktuk te organiseren en dit bleek een erg leuk uitstapje. De tuktuk driver wist ons steeds veel te vertellen over alles wat we bezochten. Zo begonnen we die morgen op een lokale markt waar wij de enige toeristen waren. Het fruit was hier spotgoedkoop. Ik kocht hier 2 stuks dragonfruit voor € 0.25, geen geld. Daarna bezochten we enkele mooie tempels en een killing field waar ook enkele skeletten verzameld waren. Cambodja kent meerdere killing fields, niet alleen de bekende in Phnom penh. Hierna bezochten we enkele families die elk hun eigen productie van iets hadden. We begonnen bij een familie die rijstpapier maakten. Dit gebeurt o.a door gebroken rijstkorrels tot bloem te vermalen. Vervolgens wordt hier water bijgevoegd en daarna wordt er een soort wrap van gemaakt en kort verhit, de laatste stap is dan dat deze vellen een halfuur in de zon moeten drogen. Er wordt hier bizar weinig geld mee verdiend. Ook brachten we een bezoek aan een familie dat rijstwijn produceert. En proefden we ook nog wat verse springrolls. Tussendoor reden we ook nog langs een lokale visfarm waar ze o.a. vis drogen. Na dit alles pauzeerden we een uurtje in het hostel onder de middag, en vertrokken we om ongeveer 3 of 4 uur naar de batcave en killing cave. In de killing cave zouden mensen van grote hoogte naar beneden zijn geduwd tijdens de oorlog, helaas was er verder weinig informatie en uitleg aanwezig over deze grot. Iets over 6-en vlogen de vleermuizen uit de batcave, grappig gezicht om te zien, het waren er super veel.

Na Battambang maakten het Duitse meisje Suzy en ik een plan wat onze volgende bestemming zou worden. Dit werd Pailin, een niet toeristisch plaatsje omgeven door mooie bergen wat ons was aangeraden te bezoeken op 2 uurtjes rijden vanaf Battambang. Hier sliepen we 2 nachtjes, 1 dag konden we de mooie witte honda scooter van 1 van de mannen uit ons guesthouse lenen en zijn we gaan rondrijden. Na dit plaatsje, besloten we de volgende dag een homestay te gaan doen in de floating villages van Kampong Chhnang. Dit bleek een unieke ervaring, echter viel de prijs die we moesten betalen erg tegen, namelijk 15 dollar. Sloeg wat mij betreft helemaal nergens op, aangezien we die nacht buiten op de veranda op de grond moesten slapen, wat verre van ideaal en comfortabel was. Ook was het diner slecht verzorgd: slechts wat rijst, sojasaus en kip waar mijn maag laternog van streek was ook. Voor het Duitse meisje alleen rijst, ei en saus aangezien zij nagenoeg geen vlees eet. Het ontbijt de volgende morgen was een kokos cakeje. Jullie snappen wel dat ik me voor de eerste keer tijdens mijn reis ontzettend belazerd voelde. Ze hadden ons op zijn minst wat groenten kunnen serveren bij het diner, aangezien er meerdere boten voorbij kwamen waarbij je dit kon kopen. In totaal hebben ze dus 30 dollar van ons gekregen, volgens mij kunnen die mensen daar een maand van eten. Naja, verder geprobeerd er niet teveel bij stil te staan, er zijn ergere dingen die je kunnen gebeuren.

Hierna was het tijd om een bezoekje te brengen aan de killing fields en de S21 prison in de hoofdstad Phnom Phen. Erg indrukwekkend om dit allemaal te zien en te bedenken dat het nog zo kort geleden is dat deze gruwelijkheden hebben plaatsgevonden. Ik vond vooral de gevangenis veel indruk maken, de foto's van de mensen die zijn omgebracht, de martelingen van de gevangenen die plaatsvonden in beeld gebracht en omschreven, onbegrijpelijk maar waar. Die avond ben ik vroeg in bed gedoken, want van alle informatie en het rondslenteren in de hitte was ik behoorlijk moe geworden. Ik heb daar ook gelijk mijn visa voor Vietnam geregeld bij de ambassade. Uiteindelijk extra geld betaald om deze binnen 1 dag op te halen want inmiddels was ik behoorlijk klaar met de stad. Erg druk, ontzettende irritante tuktuk mannetjes die de hele tijd vragen of je een rit nodig hebt, ik kon er niet meer tegen. Na 3 nachten, vertrok ik de volgende dag naar naar Banlung, de hoofstad van de provincie Ratanikiri, ongeveer 9 uur rijden vanaf de hoofstad. Hier verbleef ik in een super goedkope accomodatie van maar 2 dollar per nacht. De volgende dag huurde ik een gammele fiets om wat watervallen etc. in de omgeving te bezoeken. Een goede work out, als je je bedenkt dat het ongeveer 30 graden was en ik zo'n 15 a 20 km aflegde, met af en toe wat steile stukken. De volgende dag had ik het daar wel weer gezien (mensen bezoeken die provincie vooral om een trekking te maken, echter had ik daar even genoeg van dus besloot ik dat aan mij voorbij te laten gaan) en boekte ik een minivan naar Mondulkiri provincie. Hier ben ik uiteindelijk 3 nachten gebleven. Twee dagen een scooter gehuurd, en ook 1 nachtje een homestay gedaan in een erg mooi dorpje, slechts 25 minuutjes rijden vanaf Sen Monorom, de hoofstad van die provincie. Deze provincie is ook het dunstbevolkt van Cambodja, dus lekker rustig kwa verkeer.

Na deze niet-toeristische plekjes was het tijd voor Sihanoukville. Hier had ik aanvankelijk een verblijf gepland in Ream nationale park in een mooie accomodatie met mooi strand, ca. 45 minuten met een tuktuk vanaf Sihanoukville, echter had ik hier maar 1 nacht geboekt en bleek dit vol te zitten voor de volgende dagen vanwege Vietnamees Nieuwjaar. Dus dat was even reorganiseren, maar gelukkig dat ik er van tevoren al achter kwam dat het vol was, want die tuktuk rit er naartoe bleek 20 dollar te kosten, en dat zou natuurlijk erg zonde zijn als je er maar 1 nacht kunt doorbrengen. Gelukkig waren deze mensen erg lief en kon ik mijn boeking kostenloos via de email annuleren. Daarna zag ik op internet dat het in Sihanoukville ook behoorlijk leek vol te raken, en ik kon nog net op tijd een bed in een onbekend hostel boeken. Uiteindelijk wil je ook niet uren met een zware backpack in de hitte rondlopen opzoek naar een slaapplek. Dat hostel was opzich ok, wel enorm warme kamers. De volgende dag vertrok ik naar Otres Beach 2 en nam ik mijn intrek in footprints, een hostel aan het strand. De enige reden dat ik hier bleef was omdat ik pas 2 dagen later een verblijf kon boeken op het paradijselijke eiland Koh Tao Kiev, ca. 1 uur varen met de boot vanaf Otres. Tenminste, online was het eerder al vol, wellicht hadden ze ook eerder nog een bed beschikbaar alleen was ik niet zo slim geweest om dit na te vragen. Dus heb ik daar uiteindelijk 2 nachten doorgebracht, wat echt super was. Ik denk wel het mooiste verblijf tot nu toe. Ik zat daar in een super toffe accomodatie genaamt Cactus, in een dorm, maar je kon ook een bungalow nemen maar dat was te duur voor in mijn eentje. Heel gezellig allemaal, want er verblijven maar gemiddeld maar ca. 30 mensen per dag daar. En cactus is het enige wat er is op dat stukje strand. Voordat ik daar aankwam leerde ik een Nederlandse jongen kennen en een koppel uit Oost-Europa. Die 2 dagen dat ik er was, zijn we veel met elkaar opgetrokken. ' S ochtends rustig aan, en 's middags een wandeling door de jungle naar een fish village en een ander stuk strand. Ik hou er niet van om heel de dag te bakken, dus dit was prima. Ook at je 2x per dag samen met zijn allen, steeds waren er per maaltijd 2 keuzes. Het eten was echt meer dan heerlijk, super vers en steeds mooi opgemaakte borden en veel variatie. Je betaalde er ook wel flink voor, echter zit je natuurlijk wel op een mooi eiland, dus dat kost nou eenmaal wat meer. Ook weer sinds lange tijd yatzee gespeeld.

Na dit eiland heb ik nog een ander eilandje bezocht, Koh Rong Sanloem. De meeste backpackers gaan naar Koh Rong, maar dit is erg veel party. Op Koh Rong Sanloem sliep ik op een 2 persoons matras met een super mooi uitzicht op het strand. Wel was het persooneel erg onvriendelijk, en het eten was ook vrij duur. Cambodja is me sowieso erg tegengevallen kwa prijzen. Vooral het transport hier is enorm duur in verhouding tot andere zaken als accomodatie etc. Op dit eiland heb ik 1 dag met 2 Franse meisjes doorgebracht, en 1 dag ben ik zelf naarneen ander strand gelopen. Na Koh Rong Sanloem was mijn laatste bestemming Kampot, vanwaar ik dus morgen de bus neem naar Vietnam. De 1e twee nachten verbleef ik hier in Arcadia, een walhalla voor de stevige wietroker, alcoholisten en drugsaddicts. Dit hostel ligt erg afgelegen, dus de meeste backpackers komen hier amper het hostel uit, ook omdat hun enige doel is om zo snel mogelijk dronken en stoned te worden elke dag. De 2e dag dat ik hier was leerde ik gelukkig een normaal Duits meisje van mijn leeftijd (27) kennen en heb ik die dag met haar kunnen optrekken. Nog van een glijbaan in het bijbehorende waterpark afgegaan, verder hadden we het beidenwel snel gezien daar. Dat meisje had ook niet goed kunnen slapen die nacht, want 's nachts moesten er mensen boven haar zonodig flink een nummertje maken dus heel haar bed ging op en neer. Ik heb hier niks van meegekregen gelukkig, lang leve de oordopjes! De volgende ochtend vetrokken we dan ook samen naar het centrum, en hebben we 2 dagen op een scooter rondgereden. Kampot staat o.a bekend om haar pepper plantations, leuk om hier een bezoekje aan te hebben gebracht. Het is hier inmiddels lunch pauze en ik ga mijn verhaal afronden. Volgende week moet ik naar een plan gaan kijken wat te doen na Vietnam. Of ik ga naar Nieuw Zeeland (Als dit kwa tickets een beetje voordelig uitkomt), of naar Midden- of Zuid-Amerika. Australië wil ik skippen, en volgend jaar combineren met een work holiday visum daar. Lijkt me tof om daar een paar maanden fruit te plukken oid en dan met een camper of auto rond te trekken voor een paar maanden.

Ik ga hier zo nog een beetje rondlopen, en ik kijk er erg naar uit om 1 maand in Vietnam door te brengen. Erg benieuwd.

Groetjes