Beste lezers,

Ik reis inmiddels alweer iets meer dan 1 week in Myanmar en dat bevalt tot nu toe erg goed! Ik zal daar later in dit verhaal uitgebreid verslag van doen.

De dag voordat ik vertrok uit het fijne hostel Cocofarm, ben ik samen met een Nederlandse man naar een strandje gelopen. Ik kan hem geen jongen meer noemen, daar hij 42 was haha. Ik en een paar anderen vonden het wel grappig om hem af en toe te pesten met zijn leeftijd, want het is toch wat ouder dan de gemiddelde backpacker die je tegenkomt. Wel een hele aardige gast. Zou een tijdje vrijwilligerswerk gaan doen ergens in de Philippijnen maar dat viel erg tegen dus had hij besloten de rest van die maanden rond te gaan reizen. Nadat we op het strandje geluncht hadden, zijn we nog een stuk verder, ca. 4 km naar een volgende strand gelopen, genaamd Alona Beach. Veel toeristen, maar het strand zelf is niet bijzonder. De meeste mensen komen hier om te relaxen of om te duiken. Daar ik nog steeds verkouden was en inmiddels ook aardig was gaan hoesten, viel die optie nog steeds af. Aan het einde van de middag vergezelde Laurent, een Franse jongen uit hetzelfde hostel, ons voor een lokaal biertje. Tijdens happy hour zijn ze 1 euro per stuk, dus dat is goed te doen.

De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan en met 2 Ierse meisjes in een tuktuk naar de ferry gereden. Daar hebben we de boot naar Cebu genomen. Bij aankomst nam ik een taxi die mij bij mijn hostel afzette. Mijn kamer bleek nog niet klaar, dus ben ik maar een stukje gaan rondlopen. Ik had per ongeluk de sleutel van het hostel op Moalboal niet teruggegeven, en aangezien er ook een hostel in Cebu is van dezelfde formule, ben ik die sleutel daar gelijk gaan inleveren. Daarna een tijdje door een supermarkt gelopen. Had sowieso een nieuwe tandenborstel en tandpasta nodig en kwam ook wat lekkere bruine broodjes tegen. Het hoesten werd inmiddels vrij irritant, dus ben ik een hoestdrankje gaan kopen. In Cebu city is verder weinig te beleven, dus 's avonds maar vroeg gaan slapen. De volgende dag in een mall rondgelopen. Een Deens meisje uit mijn kamer had toevallig dezelfde vlucht naar Kuala lumpur de volgende dag dus hebben we een taxi gedeeld naar het vliegveld. Zij vond het alleen wel noodzaak om er 3 uur van tevoren te zijn. Ik vond dat onzin, maar omdat ik het onnodig vond om alleen te gaan heb ik me er maar bij neergelegd. Dus moesten we die nacht om 3 uur (!) eruit. Gelukkig kon ik goed uit bed komen, misschien omdat je niet heel diep slaapt vanwege die paar uurtjes die je maar kan slapen. Op het vliegveld hebben we onze laaste pisos ingewisseld voor water en peannut kisses, een lokale lekkernij. Op Kuala Lumpur nam ik een metro naar mijn hostel. Ik koos niet voor een hostel in de stad, daar ik de volgende dag vroeg naar Yangon in Myanmar vloog. In het hostel was mijn kamer al klaar. Verder was er gratis thee, koffie en koekjes. Dus ik heb lekker rustig aan gedaan die dag. Alleen even naar buiten geweest om te lunchen en wat fruit te kopen. Voor iets meer dan 2 euro mocht je je hele bord vullen met gerechtjes van een buffet en daar kreeg je ook nog een drankje naar keuze bij. De volgende ochtend ben ik met een wat oudere Nederlandse man naar het metrostation gelopen om naar het vliegveld te vertrekken. Hij reist ook alleen, en over een paar weken komt zijn vrouw hem een tijdje vergezellen. Erg leuk altijd om te zien dat wat oudere mensen ook nog met een backpack rondreizen. Ik kom regelmatig mensen van 60 of ouder tegen die ook in een hostel verblijven. Lijkt misschien raar, maar het kan enorm in kosten schelen en je leert meer mensen kennen. Ze snurken wel vaker, maar met mijn oordopjes hoor ik daar niets van.

Eenmaal op Yangon vliegveld aangekomen, duurde het erg lang voordat de paspoort en visa controle was afgerond. Daarna heb ik 10 dollar omgewisseld voor Kyat, de munteenheid van Myanmar. Vervolgens noemde diverse taxichauffeurs veel te hoge bedragen richting mijn hostel dus ben ik gaan informeren wat een goede prijs moest zijn en al snel had ik een taxi voor de juiste prijs gevonden. Men rijdt hier rechts, en de chauffeur zit ook rechts. Ik vermoed dat ze wellicht auto's uit Engeland importeren? Bij het hostel aangekomen, heb ik een berichtje op de Myanmar reis Facebook groep geplaatst want zag nog niet veel andere toeristen en had niet zo zin om in mijn eentje erop uit te trekken. Yangon is trouwens de grootste stad van Myanmar en scooters en brommers zijn er verboden daar dit vroeger teveel ongelukken heeft veroorzaakt. Al snel reageerde er een Duits meisje en samen hebben we geluncht en de grootste trekpleister bezocht: schwedagon pagoda. Ze vertelde dat ze 10kg was aangekomen tot nu toe tijdens haar 10 maanden durende reis, oops! Voornamelijk door veel eten en veel drank. Ik zou er toch niet aan moeten denken om een hele nieuwe garderobe aan te moeten schaffen. Ik moet zelf ook wel opletten dat ik niet teveel eet, maar ik beweeg wel regelmatig en ik drink weinig alcohol. ' S avonds zijn we over een soort van braderie gelopen en hebben we hier en daar wat lokale hapjes uitgeprobeerd. Daarna heb ik genoten van een warme regendouche. Ook had het hostel een heerlijk bed met goed matras en een gordijntje zodat je echt je eigen ruimte hebt. De volgende ochtend ontbeten met twee Nederlandse jongens en toen moest ik zelf ook maar eens een plan gaan maken wat mijn volgende bestemming zou gaan worden. 1 van die jongens had het plan om per nachtbus naar Bagan af te reizen, en na wat speurwerk op internet leek mij dat ook wel wat. Hoefde ik iig niet alleen te reizen. 'S middags met hen een lake bezocht en daar geluncht. Mijn tomatensalade, die ik samen met wat noodles had besteld, was niet te eten (veel te spicy) dus die werd gelukkig vervangen, erg aardig. Om 5 uur vetrokken we met een taxi naar het busstation en om 8 uur vertrok de VIP bus naar Bagan. De stoel kon redelijk ver naar achteren dus heb zowaar wat uurtjes kunnen slapen. Wel fijn, want zo bespaar je een nachtje in een hostel!

De volgende ochtend kwamen we om ongeveer 6 uur aan. Helaas vroegen de taxi chauffeurs weer veel te hoge prijzen maar die jongen met wie ik was kon dat allemaal niet veel schelen. Ook al zou het mijn jaarlijkse vakantie zijn, ik vind het geen fijn idee teveel ergens voor betaald te hebben. Met 2 Engelse jongens betaalden we dus uiteindelijk alsnog veel te veel voor de korte afstand naar ons hostel. Ook moesten we omgerekend bijna 20 euro entree voor Bagan betalen, echt een hoog bedrag vind ik. Dus dat viel allemaal erg tegen. Het hostel wat ik had geboekt was ook veel te duur, maar de sfeer was er wel heel goed en er was gratis water, thee, ontbijt en sigaren. Die dag ben ik gelijk met een gratis e-bike (elektrische scooters) tour georganiseerd vanuit het hostel meegegaan. Hier deden nog vele andere reizigers uit mijn hostel aan mee, erg gezellig. Van 9 tot 3 hebben we veel tempels bekeken en ook van een uitstekende Burmese lunch genoten. De guide heb ik uiteindelijk 75 euro cent als tip gegeven. Wellicht een beetje schandalig, maar ik moet toch af en toe op de kleintjes Letten. Normaal gesproken zou ik wel wat meer hebben gegeven. In de avond heb ik nog meegedaan aan een sunset boat tour. Voor iets minder dan 4 euro vaar je naar een mooi plekje voor de zonsondergang en ook kreeg je wat snacks en drankjes aangeboden. Bij terugkomst wat gaan eten met een paar andere meiden uit mijn hostel : 1 uit Israël, 2 uit Duitsland en 1 uit Zwitserland. Weer vrij vroeg gaan slapen, want de volgende ochtend wilde ik om 4 uur opstaan voor de zonsopgang. Bagan staat bekend om zijn mooie zonsopgang en -ondergangen. Het vroeg opstaan ging gelukkig weer vrij gemakkelijk en om iets van half 5 reed ik op mijn eigen e-bike richting een beroemde zonsopgang plek. Natuurlijk was ik niet de enige, maar omdat ik er vroeg was had ik wel een goed plekje. De zonsopgang was prachtig, in de verte zag je de heteluchtballonen opstijgen, erg mooi gezicht. Daarna van het lekkere ontbijt in het hostel genoten. Inmiddels had ik een goedkoper hotel gevonden 300 meter verderop, dus ben ik die dag daarheen verhuisd. Bleek prima, enige minpunt was de badkamer. Die stond na 10 minuten behoorlijk onder water. Ook was die vrij smerig, overal vond je lange zwarte haren. Overdag ben ik met wat mensen uit het hostel van die dag ervoor na een marktje gegaan, weer op een e-bike. Die zijn hier vrij goedkoop, ongeveer 4 euro voor 1 dag en dan mag je ook nog gratis je was laten doen. Dus daar heb ik ook gelijk gebruik van gemaakt. Daarna hebben we geluncht bij een restaurant waar ik die avond ervoor ook al had gegeten. Heel lekker en spotgoedkoop. Voor 75 eurocent bijvoorbeeld een aubergine curry met een grote portie rijst, geen geld toch? Later in de middag had ik met Sophie, een Belgisch meisje, en 2 jongens afgesproken om zonsondergang te bekijken bij een tempel die ons was aanbevolen. De volgende ochtend ook weer met Sophie, 2 Amerikaanse jongens en een Spaans meisje de allermooiste zonsopgang van mijn verblijf in Bagan gezien. Die plek was ons ook aangeraden en er bleken inderdaad weinig andere toeristen te zijn, heel fijn. Maar dat kwam vooral omdat we een tweede trap hadden ontdekt om op de 2e verdieping van de tempel uit te komen, waar een hek voor stond. Dus wat deed 1 van die Amerikaanse jongens, die heeft het hek weggehaald, toen zijn wij omhoog geklommen, en heeft hij het hek er weer terug voor gezet. Ik kon er achteraf wel om lachen en zo hadden we het plekje nagenoeg voor onszelf. Dit keer kwamen de ballonen boven ons langs, dus we hebben hele mooie foto's kunnen maken. Bij terugkomst in mijn hotel heb ik ontbeten en daarna heb ik de bus naar Mandalay genomen.

Daar had ik op aanraden van Sophie een homestay geboekt. Niet duur, maar wel wat verder van de stad. Het was haar erg goed bevallen, dus was ook erg benieuwd. Van een Deense jongen uit de bus begreep ik dat het in de prijs zat om bij je hostel te worden gedropt. Eerst moesten we nog het hotel van een Frans koppel vinden. De buschauffeurs hier weten niet hoe ze google maps moeten lezen, dus het duurde allemaal erg lang voordat iedereen was afgezet. Inmiddels had de chauffeur ook al een stuk of 5 pakjes betel op. Betel is het blad van een bepaalde plant en staat bekend om haar medicinale en stimulerende werking. Buschauffeurs kauwen het dus met name om alert te blijven, maar ook is het erg verslavend. Ik heb iig besloten het niet te proberen, het lijkt mij erg vies. Ik zal binnenkort nog een keer proberen het op de foto te zetten, want het is niet echt charmant, je herkent een intensieve gebruiker aan de rode tanden en mond. Ook wordt het sap steeds met een groot gegorgel op straat uitgespuugd. Erg smerig en de straten worden er niet mooier op zo. Uiteindelijk hebben we mijn hostel kunnen vinden en daar was ook net een meisje uit Zwitserland aangekomen. Met haar heb ik een scooter gehuurd en zij is bij mij achterop gesprongen wat ze kan zelf geen scooter rijden. We zijn richting U bein bridge gereden om daar de zonsondergang te zien. Erg mooi. Ik heb denk ik nog nooit zoveel zonsopgangen en -ondergangen in 1 week gezien. Het verkeer is wel erg chaotisch, dus veel toeteren. Ook heeft niet elk druk kruispunt een stoplicht dus het kan best gevaarlijk zijn om daar te rijden. Wij hebben het lekker rustig aangedaan, zodat de kans op een ongeluk vrij klein blijft. De volgende dag nog een halve dag de scooter gehuurd en naar wat marktjes gereden. De meeste mensen dragen hier een rok (longi) dus we hebben geen nieuwe lange broek kunnen scoren. Ook hebben we van een Burmese massage genoten. Daarna hebben we de zonsondergang bij Mandalay hill bekeken. Petra, het meisje uit Zwitserland, nam die avond de nachtbus naar Yangon. Ik ben nog even alleen met de scooter naar een streetfood tentje gereden voor het diner. De volgende dag besloot ik aan een kookcursus deel te nemen. Deze bleek erg leuk, in totaal maakten we 5 gerechtjes, en ook gingen we daarvoor naar een traditioneel Burmees theehuis. Uiteindelijk hadden we natuurlijk veel te veel gegeten, maar het was wel erg smakelijk allemaal. De recepten en wat kruiden mochten we mee naar huis nemen. Na de lunch ben ik met 2 Franse jongens een ommetje gaan maken. Dit land leent zich uitstekend voor de mooiste foto's heb ik gezien. De kookles vond plaats in een groenrijk gebied iets uit de stad vandaan waar je normaal als toerist niet zo snel komt. Na de korte wandeling hebben we nog een stukje gefietst met zijn allen door een zeer mooi gebied. Bij terugkomst in de homestay hoefde we geen avondeten meer. Doordat het hier zo vroeg donker wordt, sta je elke dag ook bijtijds op, en ga je ook weer redelijk vroeg slapen. In mijn kamer sliep die nacht oa een Belgische jongen. Hij reist met een twee keer zo kleine tas als die van mij voor 10 maanden. In die tas zit ook nog een tent, een matras, een reiskussen en een slaapzakje. Dus ik vertelde wat ik bij had en dat dat natuurlijk veel te veel was. Op een gegeven moment vroeg ik naar hoeveel boxers die bij had, slechts 3 dus daar heb ik hard om moeten lachen. 1 doet ie aan, 1 wassen en 1 drogen. Ik vind 3 stuks zelf erg weinig, maar als hij er content mee is, iedereen zijn ding natuurlijk. Ook maar 3 t-shirt etc. Respect als je met zo weinig kleren kunt rondreizen. Ik vind het toch wel fijn om een iets uitgebreidere garderobe tot mijn beschikking te hebben, maar dat zal ook wel een vrouwending zijn.

De volgende ochtend heb ik een shared taxi naar pyin oo lwin genomen, een wat hoger gelegen dorpje op ongeveer 1 uur rijden vanaf Mandalay. Daar aangekomen, kreeg ik een grote kamer voor mij alleen toegewezen. Was weer even geleden, dus besloot om ook nog een 2e nacht te blijven. Gister heb ik een klein stukje naar de markt gefietst en van een heerlijke (iets te dure) lunch genoten. 'S avonds vroeg gaan slapen. Vandaag ben ik naar een waterval gefietst. Het hotel biedt gratis fietsen te leen aan. Zijn niet te vergelijken met de fietsen in Nederland, maar het kan nog veel slechter, deze had iig 3 versnellingen en een fietsmand en een slot. Na de waterval te hebben gezien, was het een zeer stijle klim terug naar boven, erg zwaar. Ook viel de fietstocht terug naar het centrum niet helemaal mee. Na deze goede work out heb ik uitgebreid geluncht bij een Indiaas tentje. Zojuist mijn wekker voor half 7 gezet voor morgenochtend. Dan wordt ik, als het goed is, met een scooter naar het treinstation gebracht. Daar wil ik de trein naar mijn volgende bestemming, Kyaukme, nemen. Daar is mij een scooter tour van 2 of 3 dagen aangeraden dus morgen zal ik gaan uitzoeken of ik bij een groepje kan aansluiten want volgens mij is er verder daar weinig te doen. Daarna zal ik de trein naar Hispaw nemen, waar de meeste mensen een 3-daagse trekking gaan doen. Ook moet die treinreis erg mooi kwa uitzichten zijn. Ik ga nu slapen, het is hier alweer 11 uur. Mijn rug is trouwens gelukkig weer hersteld, de volgende keer toch maar even een matras regelen als ik van plan ben in een tent te gaan slapen.

Groetjes!