Beste lezers,

Vandaag een wat langer verhaal!

Inmiddels is mijn laatste avond aangebroken in het 88 hostel in Ao Nang. Ik ben hier dinsdag aangekomen vanuit Ko Phangan. In Ko Phangan checkte ik bij een hostel in wat iets meer dan 3 euro per nacht koste. Hier zat een zwembad bij en ook zat je direct aan het strand. Geen geld toch? Er checkte ook een Thais vriendengroepje uit Bangkok in en die begonnen er gelijk al over om samen naar de half moon party te gaan. Die 1e dag lekker in mijn bedje 2 afleveringen van expeditie Robinson teruggekeken en verder niet zoveel gedaan. De volgende dag kwam er een Nederlands meisje aan die ik al in Bangkok en Koh Tao had ontmoet. Zij had een Duits meisje bij haar en samen zijn we gaan lunchen. Daarvoor zagen we kokosnoten hangen en het leek ons wel leuk om er drie mee te nemen en op te drinken. In het lunchtentje vroeg een van de medewerkers wel of we die niet uit 1 van hun bomen hadden gehaald want daar mocht je niet aankomen. Van welke boom wij ze hadden gehaald wisten we natuurlijk niet en verder was het gelukkig ok en hebben we ze uiteindelijk open laten hakken door 1 van de medewerkers van ons hostel. Die dag verder geluierd en 's avonds maakten we ons klaar voor de half moon party. Van het hostel kregen we verf aangeboden en dit resulteerden in hele mooie creaties. Jullie hebben de foto's op Facebook kunnen zien. Rond half 9 zijn we met zijn 6-en in de taxi gestapt, ook onze nieuwe Thaise vrienden gingen mee. Voor 9 uur binnen betekende een entree van 900 Bath (23 euro) ipv 1000 dus dat was ook weer mooi meegenomen! Omgerekend voor Thaise begrippen best een hoge entree maar er zaten wel 2 drankjes bij. Het feestje was verder gezellig en er werd goede muziek gedraaid.

De volgende dag weer redelijk bijtijds opgestaan en een scooter samen met Zita gehuurd. Het Duitse meisje was erg verkouden en wilde het rustig aan doen. Samen zijn we het eiland rond gereden. Heel veel bezienswaardigheden zijn er niet op Ko Phangan en de 2 watervallen die we bezochten vielen ook erg tegen want er was weinig water te zien. Wel ben ik zelf naar een mooi uitzichtpunt gelopen terwijl Zita dat voor gezien hield. Bovenaan kwam ik een gezin uit Israël tegen en samen klommen we weer naar beneden.

Dinsdagochtend uiteindelijk de ferry naar Krabi genomen. Zoals enkelen van jullie al gehoord hadden ging dat niet helemaal vlekkeloos. De taxi die we voor 06.30 hadden besteld kwam namelijk niet opdagen dus om 06.45 begon in me toch een beetje zorgen te maken of ik die boot nog wel zou halen. Dus ik een medewerker daar streng toegesproken dat ie maar een oplossing moest bedenken en desnoods hijzelf mij maar moest brengen met de scooter. Dat deed hij uiteindelijk maar voordat we vertrokken werden er 2 honden vrij agressief. Erg blaffen en heel erg hun terrein verdedigen. Er werden een paar schoppen uitgedeeld maar uiteindelijk heb ik dus wel wat krassen opgelopen van 1 van die honden omdat hij de hele tijd in de weg liep en we niet eens konden wegrijden. Uiteindelijk kwam ik dus om 06.58 bij die pier aan en toen heeft een Thaise mevrouw mij heel lief geholpen en mij op de scooter naar het ticket enter gebracht zodat ik nog net meekon met de boot. Na enkele uren op die ferry kwamen we aan op het vasteland en vanaf daar ben ik in een busje naar Krabi gereden. Van Krabi naar Ao Nang met een taxi. De chauffeur zetten met netjes voor het hostel af, die ik gelukkig op de kaart van maps.me had kunnen vinden. Ik blijf het zeggen, super handige app. Ook al zijn niet alle locaties bekend, je kunt er het meeste op vinden en je rijdt zo ergens heen met een eigen gehuurde scooter.

Dinsdagmiddag Ao Nang per voet verkend. ' S avonds toch maar even contact opgenomen met de dokter van het medical center hier om te vragen wat zijn advies was vwb die krassen van die hond. Hij gaf aan toch voor de zekerheid een dosis te halen. Die dus woensdagochtend gehaald samen met een Engelse jongen uit het hostel en die zich ook zorgen maakte over dat die door een hond was gelikt. Daarna snel op de scooter gestapt en naar de Hang Nak trail gereden. Daar 2 uur naar de top gelopen, met erg steile stukken ertussen. Was echt heel pittig. Gelukkig hadden we genoeg water meegenomen en onze sneakers aangedaan. Eenmaal bij de top aangekomen zijn we beloond met een prachtig uitzicht en hebben we de beroemde rotsfoto kunnen maken. De foto 's hiervan zijn op Facebook te zien. Om half 4 waren we terug met enorme honger want we hadden niet echt veel ontbeten. Ik heb wat snacks besteld, zoals gebakken banaan, een portie noodles met kip en groenten, een portie springrolls en als toetje een schaaltje papaja.

Die avond bedacht ik me dat ik de scooter pas om 9 uur de volgende ochtend hoefde terug te brengen en dat het dus nog wel slim was om daar gebruik van te maken door voor zonsopgang naar de Tiger Cave Tempel te rijden. En zo ging dus de wekker om 04.45 vanochtend en reed ik met een Franse jongen (die graag mee wilde) uit het hostel weg op weg naar de 1237 tellende traptreden op weg naar de top. Dit was ook wel weer erg pittig zoals je zult begrijpen. Maar nog weinig toeristen te bekennen en lekker rustig op de weg, dat is ook wel eens fijn. Eenmaal begonnen, kwamen er een aantal apen op de leuningen zitten en die worden blijkbaar getraind om dingen te jatten. Uiteindelijk ging 1 van die apen er met de raincover van mijn daypack vandoor helaas. Naja, beter dat dan iets waardevols. Gelukkig hadden we hoe hoger we kwamen geen last meer van ze. Bovenaan weer een mooi uitzichtpunt bekeken en terug in het hostel bedacht dat het ook nog wel leuk was om Railey Beach mee te pakken. Met de longtailboat ben je hier in ca. 15 minuten. Daar was ook weer een viewpoint te bezichtigen dus dat wilde ik ook wel graag doen. We konden het helaas niet goed vinden en na heen en weer te zijn gestuurd en inmiddels behoorlijk klaar waar met lopen sprak ik een meneer aan die mij de weg ernaar toe wees. Ik had al op TripAdvisor gelezen dat het best een gevaarlijke klim was, vrij steil ook, maar wel met wat touwen die je kon gebruiken. Ik hou wel van een uitdaging dus vroeg ik aan een paar Spanjaarden of ik met hen omhoog kom zodat ik een beetje af kon kijken hoe zij omhoog liepen. Google maar naar de foto's van Railey Beach Viewpoint, het is net een soort klimmuur van rotsen en het ziet er best gevaarlijk uit. Uiteindelijk ook maar besloten om het toch op mijn slippers te doen omdat ik niet zo zin had in oranje sneakers na de klim. Ging uiteindelijk vrij goed en het uizicht was wederom erg mooi. Foto's volgen nog hiervan. Weer terug naar beneden kon ik met een koppel uit Israël afdalen dus dat was ook wel fijn. Kan je elkaar toch een beetje helpen. Terug was ook nog best lastig! Je moest echt goed kijken waar je precies je voeten steeds neerzette. Eenmaal beneden voelde ik me toch wel stoer dat ik het kunstje geflikt had, ook omdat ik in de ochtend natuurlijk al die 1237 treden was opgegaan. Inmiddels was het wel al half 5 geweest en om 5 uur zou de laatste boot teruggegaan (voor de normale prijs, later dan 5 uur moet je bijbetalen). Dus snel terug naar het strand. Gelukkig kon ik nog mee en de zee was een stuk wilder dan op de heenweg wat resulteerde in aardig wat keren water naar binnen. Eenmaal weer afgezet in Ao Nang bleken we 2.5km vanaf ons hostel te zijn gedropt. Iedereen vroeg zich af wat nu de bedoeling was en we konden een taxi krijgen die veel te duur was. Heel vaag allemaal, want op de heenweg waren we wel gewoon op een plek vlakbij ons hostel opgestapt. Toen stelde ik voor om iig een stukje richting de goede weg te lopen en onderweg een taxi aan te houden die veel goedkoper zou zijn. Gelukkig lukte dit en uiteindelijk konden we met zijn 12-en voor omgerekend 25 euro cent per persoon bij onze accomodatie worden afgezet. Na al het lopen hadden we echt geen zin meer om nog eens een halfuur terug te lopen.

Morgenochtend vlieg ik naar Kuala lumpur en gaat de wekker al om 5 uur dus ik hou het verder rustig. Alles weer netjes inpakken, over 3 uur het laaste rabiës vaccin halen en ook nog even een plan en bijbehorende vluchten opstellen voor de Philippijnen wat mijn volgende bestemming zal worden.

Tot horens!