Holaaaa!

Deze meid is weer veilig in het land aangekomen. Afgelopen zaterdag haalde Priscilla mij van het vliegveld. Uiteraard had ze Mila en Nino ook meegenomen. Daar ik veel eerder was geland dan de planning, belde ik haar op om te zeggen dat het makkelijker was om bij de aankomsthal te gaan staan, daar waar je kort kan parkeren. Een minuut later liep ik naar buiten en kwam ze al aangereden. Wat raar om je zusje en de kleintjes weer na zo'n lange tijd te zien, ook al voelde het gelijk weer heel gewoon, ook omdat we tijdens mijn reis regelmatig contact hielden. Hieronder volgt een verslag van bijna 3 weken Colombia, het laatste gedeelte van mijn wereldreis. Veel leesplezier!

Mijn reis in Colombia begon dus in Cartagena zoals ik in mijn vorige reisverslag al schreef. Daar deed ik het lekker rustig aan en wachtte ik tot dinsdagavond 29 augustus op Gratiella. Die was 's middags geland en verwachtte ik rond een uur of 7/8 in het hostel wat we hadden geboekt en waar ik enkele dagen ervoor ook al verbleef. Die ochtend was er nog iets vervelends gebeurd trouwens. Ik was wat boodschappen wezen doen bij een supermarkt. Toen ik die supermarkt uit kwam lopen, werd in aangesproken door een lokale man die vroeg of ik dollars naar pesos wilden wisselen. Toevallig had ik nog 95 dollar en deze had ik speciaal nog niet omgewisseld omdat de koers steeds onvoordelig was bij de wisselkantoren. Dus besloot ik ze te houden en hoop houden dat ik in andere steden tegen een gunstigere koers kon wisselen. Ik liep even met de man mee, die vervolgens zijn baas ging halen. Die baas kwam uit de verte aangelopen en liet mij 3 briefjes van 50.000 pesos zien wat het equivalent is van 50 dollar, wat ik had voorgesteld om te wisselen. Ik ben nog gaan checken bij andere straatverkopers of het briefje wel echt was en dit was het geval. Die baas zag er wel een beetje als een boef uit dus op dat moment had ik gewoon moeten zeggen nee dank je, geen interesse. Maar ik zag teveel dollartekens in mijn ogen want 3000 ipv 2700 pesos voor een dollar scheelt nogal als je 50 dollar gaat wisselen. Toen we bijna de transactie rond hadden, vroeg ik of hij wat kleiner geld erbij kan doen, aangezien sommige winkeliers weleens tekort aan wisselgeld hebben. Dus uiteindelijk liet hij mij 2 briefjes van 50.000 zien en de rest in wat kleinere coupures. Toen ik hem mijn 50 dollar gaf heeft hij waarschijnlijk in een split second de 2 briefjes met de meeste waarde eruit gehaald en mij alleen een deel van het kleingeld gegeven. Ik kwam daarachter toen ik al een stukje verder was gelopen. Ik kreeg een ingeving om het geld na te tellen en dit bleek dus maar 34.000 ipv 150.000. Ik was dus voor 39 dollar opgelicht. Pff, wat voelde ik mij stom zeg. Ik moet zeggen dat ik in Guatemala ook weleens geld op straat had gewisseld, en dit voelde ook heel goed. En dit keer voelde het verre van goed maar toch deed ik het. Naja, gelukkig was het maar omgerekend iets van 34 euro en geen 100, dan had ik misschien wel moeten janken, haha. Had die ochtend nog tegen mijn vader gezegd aan de telefoon van wat gaat mijn reis toch voorspoedig, nog geen 1x opgelicht, alleen is mijn geld een keer gestolen. Zal je net zien dat er daarna ineens zoiets gebeurd. Ik heb uiteindelijk er niet te lang over getreurd, de volgende dag een politierapport op laten maken, maar helaas krijg ik dit geld niet terug van mijn reisverzekeraar aangezien dit mijn eigen schuld is en ik het bij een wisselkantoor had moeten laten wisselen. Normaal ben ik ook vrij scherp met zulk soort zaken, maar dit ging toch te snel en dit is natuurlijk een truc wat vaak wordt gedaan bij toeristen. Zulke mannetjes worden daar erg rijk van, aangezien het gemiddelde loon per werknemer in Colombia erg laag is.

Enfin, laten we het weer over wat leukere zaken hebben. Nadat Gratiella was aangekomen dinsdagavond, zijn wij een kort rondje gaan lopen door Cartagena en hebben we ergens een hapje gegeten. Deze avond zijn we niet al te laat naar bed gegaan. De volgende dag hebben we door het oude gedeelte van de stad gelopen en hebben we onze 1e menu del dia geprobeerd. Voor iets minder dan 3 euro krijg je een soepje vooraf, en als hoofdgerecht in dit geval aardappelpuree, bietjes, 2 stukken kip en wat bruine bonen. Prima deal al zeg ik het zelf ;-) Daarna voelde Gratiella zich echter niet zo lekker, dus is zij eerder teruggegaan naar het hostel en ben ik nog wat verder gaan rondlopen. We besloten dan ook de volgende dag nog in Cartagena te blijven zodat Gratiella volledig kon herstellen. De volgende dag zijn we naar Santa Marta afgereisd en einde van de middag in Minca aangekomen. Minca is een dorpje wat hoger in de bergen. Het gave hostel wat we hadden uitgekozen ligt op 40 minuten afstand van het dorpje. De meeste mensen gaan in een jeep omhoog of achterop de motor, wat Gratiella en ik hebben gedaan. Dit was best een uitdaging, er lagen veel modderpoelen. Maar we hadden vertrouwen in de mannen die dit vaak al jarenlang doen, elke dag weer. Bij aankomst waren Joan en Allison er ook, 2 meiden die ik tijdens de San blas trip had leren kennen. Die avond namen we deel aan een gezellig familydinner. In dit geval een lekkere hamburger met frietjes erbij. De volgende ochtend besloten Gratiella en ik naar een uitzichtpunt te lopen. En die middag hebben we het rustig aan gedaan. Die avond stond er weer een lekker diner op het menu: spaghetti met knoflookbrood. De volgende ochtend kreeg ik een veel lagere rekening gepresenteerd dan verwacht, vermoedelijk omdat er een rekening op Natascha stond en 1 op Catharina (mijn paspoortnaam) Zo had ik iig de helft van de oplichting weer terugverdiend. Hierna namen we de jeep terug naar beneden, weer een hele beleving. We dropten onze tas in een hostel in Santa Marta en pakten hierna de bus naar Tayrona national park. De volgende dag deden we de hike naar cabo san juan, ongeveer 2,5 uur in totaal volgens mij. Met een hele hoge luchtvochtigheid, dus je zweet je rot. Heel lang hebben we niet op het strand gezeten, want we moesten ook weer een beetje bijtijds terug (voor het donker). Wel een heel mooi strand! Bij terugkomst zijn we van hostel veranderd, en wie komen wij daar weer tegen? Juist, Joan en Allison. De volgende dag was het tijd om naar Palomino te gaan, een kustplaatsje, slechts 1 uur rijden van Tayrona. Hier namen we onze intrek in een leuk en kleinschalig hostel met aardige eigenaren. Zij maakten ook heerlijke ontbijtjes 's ochtends. Hier hebben we 2,5 dag gerelaxed, want er was niet heel veel te doen. Na Palomino keerden we weer terug naar Santa Marta alwaar we het vliegtuig naar Medellin hebben gepakt.

In Medellin hadden we een hostel uitgekozen met een eigen kamer. Wel een erg slecht ontbijt met zoet wit brood, cornflakes, vies crossaintje etc. We vonden het dan ook niet erg om na 2 nachten een ander hostel te kiezen. In Medellin hebben we de comuna13 tour gedaan, erg interessant met veel graffiti. Ook zijn we 1 dagje naar Guatape geweest, een leuk, klein en kleurrijk dorpje ongeveer 3 uurtjes vanaf Medellin. Hier kun je ook een flink aantal trappen klimmen om mooi uitzicht over de stuwmeren te hebben. We hebben ook nog een poging gedaan om een keer op stap te gaan maar dit lukte niet echt. Toch lastig waar je dan precies moet wezen, en met zijn tweeën een beetje saai. Wel was het leuk om mensen te kijken. Ik heb nog nooit zoveel vrouwen bij elkaar gezien met bilimplantaten! Er wordt flink opgetut als men hier op stap gaat. Natuurlijk kwamen we hier (heel toevallig) Joan en Allison weer tegen. In de supermarkt dit keer.

Na Medellin was het tijd voor Salento. Hier hebben we een koffieplantage bezocht, en de cocora valley hike gedaan. Het was hier veel minder warm dan in Cartagena en de andere plekjes die we hier bezocht hadden, heerlijk! Na Salento, zijn we naar Bogota gegaan. Hier hebben we 2 nachtjes in een hostel weer onze eigen kamer gehad, en hebben we een uitstapje naar Villa de Leyva gemaakt, een dorpje op 4 uur rijden vanaf Bogota. De avond dat we aankwamen in Bogota moesten we nog avondeten, dus zijn we zomaar een cafeetje ingelopen. Kwamen we daar, bleek de helft van de menukaart niet beschikbaar te zijn. We hadden wel trek in een vegetarische lasagne, maar je raad het al, die bleek er ook ineens niet te zijn, je kon alleen lasagne met vlees en kip krijgen. Nou, doe die dan maar, want het was al half 9 inmiddels. Na behoorlijk wat tijd op ons eten gewacht te hebben, kregen we het dan eigenlijk. Op de kaart stond dat er ook salade en knoflookbrood bij zou komen maar nee hoor dit was er ook niet dus had ze maar zelf besloten ons 2 porties frietjes te geven. Dus wij begonnen aan de lasagne, maar ik proefde af en toe iets geks. Bleek dat we papier vonden. Dus wij allebei de rest van onze maaltijd controleren, bleken er gewoon grote stukken papier aan de lasagne nog vast te zitten, gedsie! Dus ik ben naar de keuken gelopen, in het Spaans uitgelegd dat wij dit niet gingen opeten en dat we ook niet gingen betalen en dat dit het gekste was wat we ooit hadden meegemaakt in een restaurant. Geen excuses niks. Gelijk maar een slechte review achtergelaten op tripadvisor. Dit restaurant is je geld niet waard! In Villa de Leyva zijn we nog omhooggeklommen naar een Jesus statute. Vrij steil en een beetje eng af en toe, dus we waren best trots toen we eindelijk boven waren. Bij terugkomst zijn we nog 1 nachtje in Bogota samen geweest, een beetje rondgelopen, lekker gegeten etc. Gratiella nam maandag een vliegtuig terug naar huis en ik afgelopen donderdag (alhoewel ik mijn ouders nog wel een beetje heb geprobeerd voor de gek te houden, hadden ze me toch wel verwacht 1 dezer dagen) Wellicht dat ik nog een keer terugga naar Colombia, in 2,5 week kan je niet alles zien van zo'n groot land. Ik vond de mensen er iig erg aardig, de natuur is prachtig en de keuken, die betaat vooruit uit frituur.

Inmiddels alweer enkele dagen in Nederland en het sporten en gezond eten weer een beetje opgepakt. De komende maanden neem ik de tijd om uit te zoeken wat mijn volgende plannen worden.

Foto's van Colombia op facebook volgen zsm! (en ook nog wat foto's van Nicaragua)

Groetjes van Natascha