Hola!

Een hele goede middag vanuit Cahuita, Costa Rica. Dit is een klein dorpje aan de Caribische kust. Morgen vertrek ik naar Puerto Viejo, hier een halfuurtje vandaan en daarna ben ik van plan op vrijdag de grens over te steken naar Panama.

Eerst wil ik jullie nog vertellen over Nicaragua. In mijn laatste verhaal schreef ik dat ik naar San Salvador ging zodat ik vanuit daar de grens naar Nicaragua kon oversteken. In San salvador nam ik een taxi naar het hostel waar ik verbleef en bleek ik de hele kamer voor mijzelf alleen te hebben. Die dag ben ik alleen even naar de supermarkt gelopen en vroeg naar bed gegaan want de volgende morgen ging de wekker erg vroeg. Iets voor 6en pakte ik de bus naar een terminal vanaf waar de 2e bus die ik nodig had zou vertrekken. Ik had op internet een goede uitleg gevonden van hoe je het beste naar Nicaragua kon reizen dus dat heb ik overgeschreven en precies gevolgd. Uiteraard volgende nog een 3e bus, een 4e bus en wat wachttijd bij de grens maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Het was maar goed dat ik die dag op tijd begon want pas om 7 uur in de avond arriveerde ik dan eindelijk in Leon, Nicaragua. Alles verliep prima, alleen het is en blijft natuurlijk een lange en vermoeiende reis. Grote voordeel is wel dat je enorm veel knaken bespaart om lokale bussen te gebruiken. En ik vind het steeds een leuke en leerzame ervaring en de bus mannetjes zijn niet te beroerd je te helpen met het sjouwen van je tas en je de juiste bussen aan te wijzen. Eenmaal in Leon aangekomen had ik de 1e nacht een kamer met airconditioning, erg lekker. Die nacht heb ik dus weer als een roosje geslapen. De 2 dagen daarna heb ik eigenlijk weinig speciaals ondernomen. Door de stad gelopen, en zaterdagavond wat kip gekocht aangezien het die avond bbq night was. Zelf een marinade in elkaar geflanst met de gratis items die voor handen waren in de keuken en ik moet zeggen het smaakte heerlijk. Ook een leuke manier om andere backpackers te leren kennen aangezien iedereen normaal gesproken veel op zijn of haar mobiel bezig was (en daar doe ik zelf ook aan mee, i know). Er was een man die een iguana had gekocht op de markt en deze op de bbq ging leggen. Zag er niet echt lekker uit. Ik kon trouwens helaas niet de kathedraal op, aangezien dit in het weekend gesloten is.

Na het weekend in Leon te hebben doorgebracht, vertrok ik maandag naar Esteli, meer in het noorden. Mensen bezoeken dit plaatsje met name om de somoto canyon te bezoeken. Maandagmiddag bezocht ik een sigarenfabriek. Meneer Iguana was er ook. Niet alleen een liefhebber van iguanas maar ook van sigaren dus. Leuk om de (kleine) productie te zien maar het deed pijn aan mijn keel, ogen en neus, zo sterk was het. Ik vond ze ook niet lekker ruiken dus heb ik er niets gekocht. De volgende dag nam ik de bus naar Somoto, relaxte ik een dagje en boekte ik een tour met een gids naar de Canyon voor de volgende dag. Lange tijd waren wij de enige in het park. En hoewel enkele mensen het zonder gids doen was ik wel blij dat er iemand mee was met mij. Het was veel over rotsen klimmen en af en toe een stukje zwemmen. Weet niet of ik zelf alleen de juiste weg ook had gevonden. Op de terugweg van Somoto naar Esteli raakte ik aan de praat met 2 meiden die ook net klaar waren met de tour. Samen spraken we af de volgende ochtend vroeg op te staan en een wandeling (met Engelse gids) door Miraflor te maken. Ik wilde eigenlijk een homestay doen maar dan zou ik dat alleen moeten doen en een dagtripje met andere mensen leek me wat gezelliger. Uiteindelijk was die wandeling niet heel veel aan, we bezochten een waterval en zijn naar een mooi uitzichtpunt gelopen. De volgende dag nam ik de bus naar Matagalpa. Hier heb ik een klein chocoladefabriekje bezocht. Dit is een vrij eenvoudig proces. De bonen worden geplukt, de schil wordt eraf gehaald (met de hand), dan wordt het gesmolten, suiker erbij, afkoelen tot circa 25 graden (allemaal machinaal) en dan een paar uurtjes in de koelkast waarna het verpakt kan worden (met de hand) Zelf vond ik de chocolade die ik heb geproefd en gekocht te suikerig. Maar wel een veer in mijn reet van een groepje Amerikanen die het oh zo bewonderenswaardig vonden dat ik alleen reisde, zonder vooraf georganiseerde tours en zich afvroegen waar ik Spaans had geleerd. Een beetje op school, en dat ik redelijk Frans spreek helpt ook wel goed. Het is al iets vooruit gegaan intussen. Wel fijn, want ik heb het idee dat je dan minder snel wordt afgezet etc.

De dag erna nam ik de bus naar Granada. Vond ik een leukere stad dan Leon, wel enorm benauwd weer. De volgende ochtend heb ik nachtje in lago apoyo geslapen. Helaas viel het weer erg tegen en heb ik niet kunnen zwemmen of kayakken. De volgende dag en de dag erna bleef ik nog in Granada want die woensdag was het een feestdag dus reed er geen transport. Donderdag nam ik een bus en boot naar isla ometepe. Gelukkig kon ik een taxi delen met 2 mensen uit Zwitserland aangezien het transport nogal lastig is op dit eiland. Er gaan maar een paar bussen per dag en taxiprijzen zijn vrij hoog. Eenmaal in santa cruz aangekomen, bezochten we ojo de agua wat eigenlijk een soort zwembad is. Terug kwam er maar geen bus aan en hebben we gelukkig kunnen liften. Een aardig stel uit Spanje kon ons afzetten. Verder had ik geen zin om nog meer met die Zwitserse mensen op te trekken aangezien ze asociaal waren, ze spraken namelijk alleen maar Duits, ook als ik bij hen stond. En Zwitsers Duits is erg lastig te verstaan. Die dag erna wilde ik naar een dorpje (Balgue) verderop (3.5km) lopen. Ik had daar een leuk hotel gezien gereserveerd. Vrij snel liepen de zweetdruppels langs mijn hoofd dus ik was blij toen er een lokale jongen stopte en vroeg of ik een stukje achterop wilde. Uiteraard, al is het altijd wel een uitdaging om al mijn bagage te vervoeren (3 tassen waarvan 1 nog steeds veel te zwaar) Die dag huurde ik een fiets en heb ik wat rondgereden. Die avond checkte Julia in, een meisje uit Nieuw Zeeland die ik al eerder was tegengekomen in Leon en Esteli en de volgende dag besloten we te kayakken. Halverwege begon het enorm te regen maar gelukkig was dit van korte duur. De volgende dag deelde ik een taxi met 2 USA girls en een Frans meisje met haar vader om ons af te laten zetten bij een waterval. Gelukkig maar, want die taxi kost 50 dollar. En dat is toch wel een flink bedrag als je dat in je uppie neer moet tellen. De reden dat het zo duur is, is omdat de weg ernaartoe niet geasfalteerd is.

De volgende dag deelde ik weer een taxi terug naar de main ferry met Julia en die Franse mensen. En lieten we ons afzetten in San Juan del sur, een enorm toerstisch surfplekje dichtbij de grens met Costa Rica. Julia en Sem, een andere kiwi namen de volgende dag een surfles. Ik denk toch dat ik daar weinig talent voor heb. Ik zou het wel heel graag nog een keer leren maar dan gratis :-) ik maakte wat foto's van ze en relaxte op het strand. Enorm mooie en zonnige dag. Bij terugkomst bleek er een meisje te zijn ingecheckt uit Canada die ik eerder in Leon zag en zij wilde ook zsm de grens over naar Costa Rica. De volgende ochtend bezocht ik een jesus statute met mooi uitzicht en de dag erna staken we de grens over naar Costa Rica. Dit ging weer prima, bij immigratie Costa Rica werd wel om een uitreisticket gevraagd. Mijn uitgeprint overzichtje vanuit Colombia naar huis was gelukkig voldoende aangezien je ook weleens hoort dat je echt een bewijs moet hebben dat je Costa rica binnen een bepaald aantal dagen verlaat. Die avond kwamen we rond etenstijd aan in la fortuna. 14 dollar per nacht voor een dorm, alsof het niets is. Maar het was wel een relaxt hostel, met airco, een keuken en een zwembad. Aangezien ik wat levensmiddelen in Nicaragua had gekocht en meegenomen in Costa Rica maakten we die avond een simpele maar smaakvolle vegetarische pasta. Het is hier toch allemaal wat duurder dus ik ben wel blij met mijn voorraadje havermout, rijst etc. De volgende dag bleek de bus naar een park wat we wilde bezoeken al te zijn vertrokken en begon het ook nog eens erg te regenen. De taxiprijzen die we aanhoorden waren ongelofelijk hoog dus moesten we iets anders bedenken om te doen. Dat werd een waterval. (Alweer) dit keer met 15 dollar entree terwijl die in Nicaragua slechts 3 dollar was. Ik had toen al wel besloten dat ik niet al teveel tijd in Costa Rica zou gaan doorbrengen. Het is het beste hier een keer terug te komen en dan een auto te huren met iemand. En een grote zak geld mee. Afgelopen zaterdag reisde ik van La foruna naar Cahuita via San José, de hoofstad. Zonder opgezocht te hebben wanneer de laatste bus uit San José zou vertrekken. Gelukkig had ik de 1 na laatste en kwam ik hier rond half 7 aan. Gister heb ik een anima rescue center bezocht en vandaag een National parc. Niet heel veel dieren kunnen spotten, wel wat aapjes, eekhoorns, en een luiaard (sloth). Gisteravond hoorde ik nog van een Nederlands meisje dat er een man is verdronken op het strand in dat park. Bleek net gegeten te hebben en ook kon hij niet goed zwemmen. Ze hebben hem 20 minuten gereanimeerd maar er was niets meer aan te doen. Blijkbaar heb je hier rip current op sommige plekken dus het zal wel vaker voorkomen dat mensen verdrinken.

Morgen reis ik dus naar Puerto viejo, en dan ga ik later deze week de grens over naar Panama. De 1e plek die ik daar zal bezoeken zal bocas del toro zijn. Uiteraard ga ik niet alleen de jungle in aangezien meerdere mensen daar zijn verdwenen.

Hasta luego! (Foto's van Nicaragua post ik pas als ik weer in NL ben, heb ze namelijk allemaal met mijn telefoon gemaakt en deze al op mijn harddisk gezet) Enkele foto's van Costa Rica kunnen jullie wel zsm verwachten!