Beste lezers,

Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn laaste verhaal schreef, dus is het tijd voor een nieuw. Had net een heel verhaal op mijn telefoon geschreven, maar kreeg weer een error, super irritant. Gelukkig beschikt het hostel in Hanoi waar ik nu verblijf over een laptop. Je mag hier zelfs de nummers uitkiezen die gedraaid worden op YouTube dus ik ben nu tegelijkertijd de DJ. (ik hoop dat ze mijn gevarieerde set leuk vinden)

Bijna vier weken geleden kwam ik om 23.30 aan in HCMC, na een 13 uur lang durende reis vanuit Kampot, Cambodja. Ik deelde een taxi met 2 Duitse jongens naar city center. Dit werd een erg goedkoop ritje voor mij, daar ik maar 1 dollar had omgewisseld bij de grensovergang vanwege de slechte koers. De jongens konden geen bed meer krijgen in het hostel wat ik had geboekt omdat die vol zat en ik ben ze daarna niet meer tegengekomen dus nooit het extra geld kunnen geven. Nadat ik de kamer was binnengekomen, was er tot mijn grote vreugde eindelijk weer eens een warme douche beschikbaar. Dus lekker lang eronder gestaan en mijn haren goed gewassen. De volgende ochtend liep ik wat door de grote stad. HCMC is, in tegenstelling tot wat ik eerder aangaf, niet de hoofdstad van Vietnam, dit is Hanoi. Het is een erg grote en moderne stad. Ook erg warm was het er. Met hier en daar wat armoede op straat. En wat gekke dingen, zoals een oude zwerfster die langs de openbare weg op het gemak hurkte om een plasje te doen. Als je wat dichterbij zou komen, kon je haar intieme delen zien, vrij naar dat mensen zulk soort dingen doen. Later merkte ik ook op dat veel ouders hun kinderen half in hun nakie laten rondlopen zodat ze kunnen plassen op straat wanneer ze moeten. Luiers zullen wel te duur zijn. Die middag ben ik naar het war museum gelopen. Erg veel informatie over de Vietnamoorlog, teveel om allemaal op te kunnen nemen. Ook de volgorde van de looproute leek me wat onlogisch, maar het was wel interessant. Wat me vooral heeft verwonderd, is de inzet van het ontbladeringsmiddel agent orange in de oorlog. Dit heeft tot veel ziektes geleid, waaronder: misvormingen, kanker in de luchtwegen, hodgin en chlooracne. De foto's die hierbij horen zijn erg heftig om te zien. De volgende ochtend kwam ik bij het ontbijt Judith tegen, die ook haar baan heeft opgezegd om langere tijd te reizen. Samen maakten we een plan om naar Mui ne te gaan, een surfplaatsje op enkele uurtjes rijden van HCMC. Het loont altijd erg de moeite om meerdere bureaus met elkaar te vergelijken als het op prijzen van bustickets aankomt. Er zitten vaak grote verschillen in, dus meestal check ik er eerst een stuk of 5 voordat ik bevestig. Niet echt leuk om te doen, maar anders betaal je al snel teveel en dat wil je als backpackers niet. De tunnels had ik trouwens overgeslagen, dit was erg ver uit de stad gelegen en ook erg toeristisch.

In Mui ne aangekomen, boekten we voor de volgende ochtend een sunrise tour, dus om 03.45 (!) opstaan. Tijdens deze tour bezochten we de witte- en rode zandduinen, fairy stream en een vissersdorpje. `S middags nog een scooter gehuurd en wat rondgereden totdat we de politie tegenkwamen. Toen zijn we omgekeerd omdat we bang waren voor een boete want je mag officieel geen scooter rijden in Vietnam als toerist. Later hoorden we dat je waarschijnlijk ook van de scooter had kunnen afstappen, dat ding even aan de hand meenemen en dan weer verder rijden. Wij namen dat risico maar niet. Rest van de middag rustig aan gedaan.

De volgende ochtend een bus naar Dalat genomen, een leuk plaatsje waar de meeste backpackers heen gaan om canoying te doen. Na een dagje rond te hebben gelopen, heb ik de volgende dag uitgezocht met welke easyrider ik de 2 daagse tour richting Nha trang wilde doen. Ook wat uurtjes met een Vietnamese man uit mijn hostel gescooterd en een silk factory, cricket farm, coffee plantation en mooie waterval bezocht. Die man werd ik op een gegeven moment erg zat toen die handtastelijk werd (niets ernstigs, maar daar ben ik niet van gediend, dus dat heb ik ook direct aangegeven) Gelukkig vond hij het toen ook wel mooi geweest dus had ik nog wat uurtjes over om een beslissing te maken aangaande een geschikte easyrider tour. Uiteindelijk met een jongen uit het hostel waar ik sliep op pad geweest, met nog een Koreaans meisje uit mijn kamer erbij, dus met z' n 4-en. Gelukkig dat zij meeging, want in je uppie wordt zoiets een dure grap. Nu was het alsnog behoorlijk wat geld wat je eraan kwijt bent, maar dit was het dubbel en dwars waard. Voor diegenen die niet weten wat een Easyrider is, dit is een lokale jongen of man die een toerist achter op de motor meeneemt en alle mooie plekjes laat zien. Tegelijkertijd functioneert zo' n iemand ook als gids. Jullie hebben op facebook kunnen zien dat dit een geweldige trip was en 1 van mijn hoogtepunten van mijn trip in Azie tot nu toe. Hele aardige gasten die veel wisten te vertellen over de Vietnamese cultuur.

In Nha trang nam ik de nachtbus naar Hoi an. Dit is 1 van de meest sfeervolle stadjes in Vietnam. Overal zie je lampionnen, vooral ' s avonds is dit een erg leuk gezicht om te zien. In Hoi an plaatste ik een berichtje in de facebook groep om een scootermaatje te vinden om binnen enkele dagen naar Hue te rijden. Hierop reageerde Jessica, een gezellige meid uit Zeeland. Die dag hadden we allebei plannen om naar de oude stad te gaan dus huurden we fietsen en trokken we erop uit. Later kwam er een Engelse jongen bij, genaamd Ben, die Jessica die avond ervoor was tegengekomen. Later bleek dit een beetje een irritante jongen te zijn, hij praatte namelijk ontzettend veel en schepte op over bepaalde zaken en soms is het ook weleens lekker om stil te zijn. Maar meneer wijzigde zijn plannen en nodigde zichzelf uit om met ons naar Hue te rijden. Tja, ook zo lullig om te zeggen dat hij niet mee mag. Nadat we nog 1 dagje tempels hadden bezocht in een zinderende hitte van 36 graden, zijn we de dag erna naar Hue vertrokken. Deze mooie en bekende route heet de Hoi van Pass. Helaas niet erg geluk met het weer, wat hoger in de bergen begon het namelijk aardig te regenen. In Hue aangekomen, konden Jessica en ik in het hostel wat we hadden geboekt een privekamer krijgen voor de prijs van een dorm, dus dikke prima. De volgende dag hebben we de verboden stad bezocht. Dit hadden we na 2 uurtjes weer gezien, dus namen we die avond gelijk de nachtbus naar Ninh Binh. Hier was het nog kouder dan in Hue, zo'n 12 graden met een frisse wind. Toch wilden we nog wat van de omgeving zien, dus huurden we 2 dagen een scooter. O.a naar een mooi hoog uitzichtpunt geklommen en een boottochtje gemaakt in Trang an. Dit laatste viel wat tegen, daar het zondag was en er veel lokale toeristen hetzelfde idee hadden. We kregen dus enigzins het gevoel in de efteling te zijn beland. Na Ninh Binh namen we een bus naar Cat Ba, vanwaar we een dagtrip naar Halong Bay boekte. Wederom hadden we geen geluk met het weer. We zijn wezen kayakken toen het wat regende en de rest van de dag hebben we binnen moeten zitten omdat het erg koud was. De lunch was wel heerlijk,maar voor de rest was het dus een beetje een saaie dag geworden, erg jammer, maar zulk soort dingen kunnen nou eenmaal gebeuren.

Na Cat Ba vertrokken we met zijn drieen naar Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Een ander Nederlands meisje, Valerie, was erbij gekomen. Twee dagen wat tempels en andere bezienswaardigheden in de stad bezocht en daarna nam ik de nachtbus naar Ha Giang. Gelukkig maar, want in onze dorm had er die afgelopen nacht een man hele gekke dingen geroepen zoals fuck your mother en andere uitspraken gedaan die ik jullie zal besparen. Heel vreemd, we waren er allemaal een beetje bang van geworden. In Ha giang heb ik 1 dagje niks gedaan en ben ik de dag erna met de scooterloop van 4 dagen begonnen. Lekker in mijn eentje, wat heerlijk was. En met maps.me en de plattegrond op papier is er niets mis gegaan. Alles stond ook goed aangegeven, dat scheelt. Dit was ook 1 van de hoogtepunten tot nu toe. Het authentieke Vietnam gezien. 1 dag slecht weer gehad en veel in de regen gereden. Dit was ook de dag dat ik mijn paspoort vergeten was in een dorpje, waardoor ik 25km heen en terug opnieuw heb moeten rijden. Maar, elk nadeel heeft zijn voordeel, inmiddels wat de lucht wat opgeklaard en kon ik wat meer van de Mi leng pass zien. In de ochtend toen ik vertrokken was om 10.00 had ik alleen in de mist gereden. Die avond redde ik het niet meer om in het hostel te overnachten die ik op het oog had, want het werd al donker, en het was nog minstens 35km naar dat plaatsje. Dus zocht in naar een hostel in het plaatsje waar ik was aangekomen, genaamd Mau Due. Gelukkig was die er, en door het gezin wat daarbij hoorde werd ik uitgenodigd voor een Vietnamese hotpot en daarna karaoke, omdat het de volgende dag Internationale vrouwendag was (08-03) Erg leuke avond gehad. Waar ik wel aan moest wennen is dat de Vietnamezen heel snel vrij close met je doen, dus hun hoofd op je schouder, armen om je middel, dat was een beetje ongemakkelijk maar blijkbaar heel normaal in hun cultuur. Ik zal zsm nog wat foto's van de 3e en 4e dag van deze loop met een verhaaltje erbij op facebook gooien.

Vanochtend ben ik dus met de nachtbus weer in Hanoi aangekomen, hier blijf ik tot zaterdag. Zaterdagavond neem ik een vlucht naar Bangkok. Vanuit hier wil ik naar Pai gaan, om even een paar weekjes op 1 plek te blijven. Zo kan ik ook rustig bekijken hoe ik het goedkoopst naar Midden- of Zuid-Amerika kan komen en welk land het beste is om te beginnen kwa seizoen etc. Ook wil ik hier wat sport gaan doen zoals boksen oid. Wel heb ik gezien dat het nu erg heet is daar in Pai, dus hoop dat het dan nog wel te doen is om dingen te ondernemen. Ik ga er gewoon heen en dan zie ik wel hoe het allemaal loopt. Ik ben iig van plan om lekker een bungalowtje voor mezelf te nemen.

Tot horens! X