Natascha-around-the-world.reismee.nl

Guatemala, wat ben je mooi!

Beste lezers,

Inmiddels ben ik alweer bijna 3 weken aan het rondreizen door het prachtige Guatemala.

In mijn laatste verhaal schreef ik al dat ik niet al te lang in Belize ben gebleven. En daardoor nog enorm veel Belize dollars over had. Daar ik deze met mijn creditcard had moeten opnemen was ik erg veel extra kosten kwijt aan deze transactie. Ik had in San Ignacio tevens rondgevraagd wat de koers zou zijn bij de grensovergang met Guatemala en deze bleek niet al te best. Om nog meer verlies te minimaliseren ben ik uiteindelijk op straat het teveel aan Belize dollars naar US dollars gaan omwisselen, in winkels en op straat met Amerikanen en andere mensen die wel wat dollars konden afstaan. Ik ben en blijf en zakenvrouwtje! De volgende dag heb ik rond 8 uur in de morgen een taxi genomen naar de grensovergang met Guatemala. En hier een klein bedrag aan Belize dollars naar Quetzali, de munteenheid van Guatemala, omgewisseld. Natuurlijk niet bij het eerste mannetje, anders wordt je enorm afgezet. Hierbij komt de currency converter app ook altijd van pas. Na een exit fee voor Belize te hebben betaald (hier was helaas niet onderuit te komen), liep ik een brug over om daar een busje te pakken naar Flores in Guatemala. Maar toen merkte iemand op dat ik nog geen stempel van Guatemala in mijn paspoort had, hoe stom kan je zijn. Helemaal vergeten, dus ik weer terug in de hitte over die brug om een stempel van binnenkomst te halen. Dit was gelukkig zo gebeurd en al snel daarna zat ik in een busje naar Flores. In het busje kon ik wat Spaans oefenen met een lieve familie uit Belize. Na 2 a 3 uurtjes werden we afgezet in Santa elena vanwaar ik een tuktuk nodig had om bij mij hostel in Flores te worden afgezet. De juiste prijs hiervoor is 5 Quetzali echter proberen ze toeristen 10 te laten betalen. Uiteindelijk regelde de vader van het gezin een tuktuk mannetje voor mij voor 5 Quetzali. Echter toen ik bij het hostel werd afgezet en de chauffeur een briefje van 20 Quetzali gaf, kreeg ik maar wisselgeld van 10 terug. Najaaa zeg, wat is dit nu voor bullshit. Begon die erover dat 10 de juiste prijs was want ik had een grote tas bij me. Nou dat dacht ik even niet meneertje tuktuk. We hadden 5 afgesproken. Natuurlijk ken ik het zinnetje 'ik ben niet gek' in het Spaans dus dit en nog wat andere dingen schreeuwde ik tegen hem. Niet keihard natuurlijk, ik wilde de scène niet groter maken dan die was. Maar ik wilde meneertje wel even duidelijk maken dat ik niet met mij laat sollen en dat hielp uiteindelijk, het briefje van 20 kreeg ik terug, wisselde ik om naar kleiner geld en zo kon ik alsnog 5 betalen. Zo zie je maar weer, de aanhouder wint en je moet je nooit te snel laten afschepen, dat heb ik inmiddels wel geleerd na meer dan 8 maanden reizen. Wat basis kennis Spaans is natuurlijk wel handig hierbij anders wordt het een lastig verhaal.

Na dit voorval checkte ik in bij het leuke hostel los Amigos, wel helaas zonder keuken. Die dag heb ik verder niet heel veel ondernomen, behalve wat geld uit de automaat proberen te halen. Kon helaas weer alleen met mijn creditcard. Ook maar maximaal 250 euro per keer waar je niet super lang mee kan doen. Ook was het bloedheet in Flores, zo'n 42 graden gevoelstemperatuur. Weer erg zweten dus. Wat wel leuk was is dat ik dus op zoek was naar een geldautomaat en dat er op een gegeven moment een vrouw op de scooter kwam aangereden met de vraag of ik ergens naar op zoek was en die bracht me dus naar een ATM. Erg aardig. Ik wilde niet zomaar bij de eerste de beste automaat met mijn creditcard pinnen dus wilde ik ook nog even in Santa elena wat automaten proberen. En je raad nooit wie ik daar weer tegen kwam, diezelfde vrouw op de scooter, haha. Of het allemaal gelukt was en of ik een lift terug wilde naar Flores, zo lief! Zij zette me uiteindelijk af bij een supermarkt waar ik wat boodschapjes kon doen. Achteraf ben ik erachter gekomen dat ik toch wel met mijn normale bankpas kan pinnen bij bepaalde geldautomaten, maar misschien moet je geluk hebben dat de automaat vol zit met flappen. Dus de gratis scooterritjes zorgden gelukkig weer voor een positieve ervaring na dat stomme akkefietje met meneer tuktuk. De dag erna besloot ik nog even rustig aan te doen en een tour naar Tikal te boeken voor de volgende ochtend. De early bird tour wel te verstaan. Dit betekent voor 04.00 uit bed, dus de avond ervoor ben ik vroeg naar bed gegaan. Het voordeel van zo vroeg beginnen is dat je de hitte en drukte voor bent en je met een beetje geluk bijna de enige groep bent. Ik twijfelde ervoor wel even of ik weer ruines wilde bezoeken na er al zoveel in Mexico te hebben gezien maarja ik was er nu toch dus dan doe je het toch maar wel. De dag ervoor was ik trouwens nog hard op mijn reet gevallen omdat ik zeewier niet had opgemerkt. Met mijn camera in mijn hand helaas, maar gelukkig deed ie het erna nog, er zit nu alleen een kleine beschadiging op en ik moet eigenlijk nog even wat vuil met een tandenstoker oid eruit halen. Ik heb wel het idee dat ie vaak niet scherp stelt dus misschien moet ik er even mee langs de speciaalzaak waar ik het apparaat heb aangeschaft als ik terug ben in NL. Die middag wilde ik nog even een dutje doen want ik was toch wel moe na dat vroege opstaan en ook wel aardig wat lopen maar dat was onmogelijk in de hete kamer. 'S avonds nog even wat streetfood genomen, geen culinaire hoogstandjes maar wel lekker goedkoop. Na 3 nachtjes in Flores vervolgde ik mijn reis naar Poptun, zo'n 2 uurtjes rijden. Hier had ik een mooie accomodatie gevonden wat afgelegen ligt. Een Duits meisje die ik in het hostel in Flores leerde kennen had er ook wel oren naar daarheen te gaan dus zij was daar al een dagje eerder dan ik.

De volgende dag zat Uliana daar dus al en na het inchecken heb ik wat geluncht en zijn we later die middag een stukje gaan wandelen naar een viewpoint. Verder kon je ook nog wat grotten bezoeken in de buurt maar daar had ik geen interesse in (ik heb namelijk al genoeg grotten in Azië gezien) In de omgeving was verder niet heel veel te doen, dus ben ik alvast een hostel gaan reserveren voor mijn volgende bestemming Livingston. De volgende ochtend ben ik vroeg vetrokken naar Rio dulce. Omdat de accomodatie waar ik verbleef zo afgelegen lag, konden zij wel een tuktuk mannetje voor mij bellen maar dat viel duurder uit dan de dag ervoor dus besloot ik te gaan lopen naar de hoofdweg en daar dan een tuktuk aan te houden. Maar toen ik net een klein stukje aan het lopen was, stopte er een man met een pick up truck met veel hout, en hij bood een lift aan. Ik werd ergens in een straat in Poptun afgezet, en als ik dan even zou wachten kon hij me wel bij het busstation afzetten maar eerst moest het hout worden uitgeladen. Dit duurde me te lang en ik wilde de bus niet missen dus ben ik zelf gaan lopen. Halverwege werd ik geroepen door een mannetje van een bus met de vraag waar ik heen ging en toevallig was dat de bus die naar Rio Dulce ging. Dat is dus zo fijn aan Guatemala, in drukke straatjes wordt er langzaam gereden om zoveel mogelijk mensen in die bus te krijgen. Dus je hoeft vaak niet eens helemaal naar het busstation te lopen. Maar het zal ook af en toe geluk zijn dat de juiste bus snel beschikbaar is. In Guatemala gaat het dus zo dat er naast de chauffeur altijd een extra vrouw of man meerijden die het geld bij de passagiers verzameld. Deze persoon springt dus steeds in en uit de bus om mensen met hun bagage te helpen, om verkopers van frisdrank en allerlei ander waar binnen te laten en een stukje te laten meerijden en ze onthouden dus steeds wie er nieuw is binnengekomen en wie er al betaald heeft. En deze persoon schreeuwt ook steeds uit het raam waar de bus heen gaat. Ik vind het wel grappig allemaal, er wordt vrolijke zumba muziek gedraaid en je zit vaak als enige toerist in zo'n bus. Bovendien wordt mijn tas vaak direct aangenomen en bovenop de bus gelegd zodat ik zelf heel weinig hoef te sjouwen. De meeste toeristen kiezen ervoor om zich in een shuttle te laten vervoeren maar dit is veel duurder. Nou moet ik zeggen dat het op sommige trajecten een lastig verhaal wordt om met de lokale chicken bussen, zoals ze hier worden genoemd, te reizen maar ik probeer die mogelijkheid altijd te bekijken. Ik heb zelf nooit veel haast, dus dan probeer je toch zo goedkoop mogelijk transport te regelen. Ook al kost het dan soms veel tijd, je bent wel weer een lokale ervaring rijker. Eenmaal aangekomen in Rio dulce kocht ik alvast een kaartje voor de boot naar Livingston. Deze ging pas enkele uren later dus in deze tijd heb ik wat boodschapjes gedaan, wat rondgelopen in het plaatsje en US dollars op straat en bij een bank naar Quetzali omgewisseld aangezien ik dus nog steeds in de veronderstelling was geen geld met mijn normale bankpas te kunnen pinnen en ik zo min mogelijk extra kosten kwijt wil zijn aan pinnen. Na al dat gewissel zat ik dus weer ruim in cash en ging ik met een goed gevoel naar Livingston. De reden dat ik wat meer cash wilde is omdat ik na Livingston naar Semuc Champey zou gaan en je daar niet kon pinnen en alles contant af moest rekenen. En sowieso is het niet fijn om heel weinig geld op zak te hebben, dus ik had echt wat meer nodig. Na dat dus geregeld te hebben, en een heftig bootritje waarbij we het op het einde niet droog hielden en waarbij we behoorlijk op en neer gingen, kwamen we na een uurtje aan in Livingston. Hier nam ik mijn intrek in casa de la iguana, een leuk hostel maar waar ik uiteindelijk toch een wat mindere ervaring aan overhield.

De volgende ochtend ben ik met een meisje uit Canada, Hailey, een stukje gaan rondlopen op het eiland. We bezochten een begraafplaats, en zij deed daarna een kookcursus. Ik ben daarna verder gaan lopen maar zag dat er iets uit mijn been stak. Misschien een teek? Op de begraafplaats stond het gras hoog. Dus ben ik even naar Hailey terug gelopen die met haar nagels het eruit probeerde te krijgen. Omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde en ik nog iets zag zitten, ben ik nog even langs een soort van huisartsenpost gegaan. Daar werd ik meteen goed geholpen en een zuster haalde het restant weg. Ook kreeg ik een recept voorgeschreven die ik moet ophalen bij het kleine apotheekje in hetzelfde gebouw. Bleek er ook een vloeistof voor in een spuit bij te zitten, ik dacht dat ik alleen wat pillen zou krijgen. Dus ik vroeg wat dat was en ze gaven aan dat ik een injectie in mijn bil moest laten zetten. Het zal wel. Ik ga er vanuit dat die mensen weten waar ze mee bezig zijn. Einde van de middag zijn we vervolgens met een groepje uit het hostel een biertje gaan drinken aan het strand. De volgende dag ben ik met Hailey, waar ik een iets te groot bikinibroekje van mocht lenen, naar playa blanca gegaan, een mooi strandje op ca. 30 minuten varen met de boot. Bij terugkomst in het hostel weer een boekje gaan lezen. De volgende dag besloot ik nog een dagje te blijven maar heb ik verder weinig bijzonders gedaan. 'S middags ontdekte Hailey dat er geld uit haar kluisje was gestolen. Geen enorm hoog bedrag, maar toch vervelend. Toen kwamen we er dus achter dat in de kamer waarin zij verbleef het kluisje op zijn zachtsgezegd niet in orde was. Oftewel, je kon er met je hele arm en hand van achteren langs inkomen en zo spullen jatten als je dat zou willen. Raar dat dit nooit eerder is opgemerkt en nogal nalatig vanuit het hostel als je het mij vraagt. Inmiddels begonnen we ons ook af te vragen of Hailey de enige zou zijn waarvan was gestolen. Nee dus. Er bleken nog 2 andere meiden te zijn waar hetzelfde bij gebeurd was: 1 meid miste 250 dollar en 1 meid 1000 Quetzali wat neerkomt op zo'n 125 euro. Dus het hele hostel in rep en roer en we waren het er inmiddels wel over eens dat het kon worden uitgesloten dat een local dit zou hebben gedaan aangezien er dan wel meer spullen waren meegenomen zoals camera's. Ik verbleef zelf al die tijd in een andere kamer en ik zei nog tegen de anderen bij mij kan er niets gestolen zijn want mijn kluisje is afgesloten vanaf de achterkant. Even later wilde ik mezelf gaan opfrissen en legde ik mijn camera terug in mijn kluisje. Ik wilde toch even uitsluiten dat er bij mij daadwerkelijk niets gestolen was. Dus ik maakte mijn beide mapjes open (1 gebruik ik voor dollars en 1 voor het teveel aan lokale munteenheid wat ik overdag niet nodig heb) en er zat helemaal niets in. Krijg nou wat, iemand heeft ook in mijn kamer en kluisje lopen rommelen! Dus ik sprint gelijk naar beneden om tegen iedereen te vertellen dat er bij mij ook behoorlijk wat geld is gejat. Ik heb even staan shaken joh, flabbergasted. Een Nederlands meisje wat al enkele maanden in dat hostel werkt wist ook niet wat ze hoorde. In die andere kamer was de kluis natuurlijk niet in orde, maar in mijn kamer wel dus dit moet echt een zieke actie van een ziek iemand zijn geweest. Je gaat er ook gewoon vanuit dat je spullen veilig zijn, ook al zijn het dan houten kluisjes waar je makkelijk een mes oid tussen kunt zetten en open kunt maken. Bovendien gebruik ik altijd een TSA gecertificeerd slotje maar blijkbaar zijn die ook makkelijk te openen? Ik kwam er misschien ook te laat achter, want dit hostel werkt met een rekening achteraf, dus je betaalt pas bij het uitchecken. Dus ik had meer geld eerder niet nodig en ik ga ook niet mijn cash elke dag tellen. Overdag in mijn dagportomonee heb ik nooit meer dan 50 euro zitten. Ik baalde inmiddels enorm. Al snel hadden we een meisje als dader in ons hoofd. Het was een meisje dat 2 dagen eerder had in gecheckt en die ochtend van de dag dat we erachter kwamen heel vroeg was uitgecheckt. Ze had uitgesproken dat ze weinig geld had. En sowieso was het een heel raar meisje, ze kwam uit Californie, USA, mij te fake, constant zeggen hoe happy ze was en dat ze het zo fijn vond om met happy people te zijn omringd. Veel met haar gepraat heb ik daarom niet. Ze liet ook een enorme bos okselhaar staan, zo'n grote bos heb ik nog nooit bij iemand gezien, heel vies. En ze was ook al heel grijs voor haar leeftijd. Ik weet dat je daar allemaal niet teveel naar mag kijken maar echt zon hippie waar ik doorgaans weinig mee heb. We verdenken haar ervan met een schroevendraaier het scharniersysteem te hebben losgemaakt op de dag dat veel mensen van ons de hele dag op het strand waren. Ik zat in een kamer waar bijna iedereen steeds overdag op pas was, dus als je dan de deur van binnen op slot doet en verder niemand op je let, dan kan je je gang gaan. Aanvankelijk zou ik in de kamer slapen waar veel mensen tot laat uitslapen en uit die kluisjes daar was niets gestolen maar omdat daar geen lager bed meer beschikbaarheid was, heb ik een andere kamer gekozen. Bad luck. Wat ook kan is dat ze mijn 3 cijferige code heeft ontrafeld. Inmiddels begon ik me ook zorgen te maken of ik wel verzekerd was voor contanten. Gelijk Ohra gecontacteerd en gelukkig was ik ervoor verzekerd. Dus ben ik een dagje langer gebleven om een politierapport op te laten maken. De nacht ervoor kon ik er ook niet zo goed van slapen. Toch een vervelend idee dat iemand in je kamer is geweest en in je kluisje heeft lopen rommelen. Ik weet dat het slechts geld is en er veel ergere dingen kunnen gebeuren maar ik was er toch een paar dagen ontdaan van. Jammer dat niemand iets heeft opgemerkt. Uiteindelijk heb ik vanuit het hostel nog wel wat korting kunnen krijgen op mijn rekening.

De dag na het opmaken van het politierapport nam ik de boot naar Puerto barrios. Eenmaal aangekomen wees een aardige man me de weg naar het busstation. Hier nam ik al snel een busje naar rio dulce. En hier bleef ik een nachtje omdat ik paraiso wilde bezoeken. Ik had ook vanuit Livingston direct naar Rio dulce terug kunnen gaan zoals op de heenweg, maar door via puerto barrios te reizen stak ik weer 8 euro in mijn zak :-) Paraiso is een soort van waterval maar dan met heet water. In het busje ernaartoe zaten een vrouw en haar 10 jarige dochter uit Guatemala city waarmee ik die dag ben opgetrokken. Ik verstond niet alles wat ze zeiden maar heb toch weer wat Spaans kunnen praten. Toen we terug wilden gaan bleek de weg vanaf 1 kant te zijn afgezet want er zou een dispuut zijn over water. Later hoorde ik van die vrouw dat er 2 mannen waren vermoord dicht bij de plek waar wij waren. Zij had foto's met bloed gezien op een telefoon van iemand.

De volgende dag ben ik naar Semuc Champey gegaan, deze keer wel met een shuttle omdat het nogal een afgelegen bestemming is.in d as 't busje sprak ik een koppel die een dag eerder al een poging hadden gedaan erheen te gaan maar onderweg in een blokkade terecht kwamen en op een gegeven moment met stenen werden bekogeld dus terug moesten. Het was te gevaarlijk om door te rijden. Het ritje naar SC was kort in kilometers, maar we deden er toch 6 uur over omdat we een groot stuk over een niet geasfalteerde weg moesten rijden, lees wegen net grote stenen en ook kon je rechts van je zo de afgrond in rijden, best scary af en toe. In SC had ik een hostel gereserveerd wat nog een uurtje verder rijden was in een pick up truck. Dit was ook weer een hele belevenis. Lekker hobbelig en je moest jezelf goed vasthouden. Na het inchecken wat gegeten en naar mijn kamer gegaan want het zat vol met insecten in het restaurant. Ik heb normaal gesproken geen problemen met insecten maar dit was echt goor. Ze bleven overal plakken en kwamen in mijn neus enzo, bah. De volgende dag heb ik een boekje gelezen en de dag erna ontmoette ik 2 meiden uit Australië met wie ik de klim naar het uitzichtpunt heb gemaakt. Daarna verkoeling gezocht in het prachtige water. Wat een mooie plek is dat. Daarna hebben we ook nog op onze blote voeten door een donkere grot gelopen en gezwommen met alleen een kaars. Enge, steile en natte trappen beklommen, wat een gave ervaring erbij. En achteraf waren we best trots op onszelf.

Na Semuc Champey heb ik een shuttle genomen naar Antigua, een 10 uur durende reis. Hier beklimmen toeristen vooral de bekende vulkaan, Acatenango. Het moge duidelijk zijn dat dit behoorlijk pittig was. We hebben denk zo'n 1700 meter steil omhoog moeten klimmen. Wat het vooral zwaar maakte was de kgs bagage (tent, slaapzak, slaapmat, 4 liter water, snacks, warme kleren) die je meesjouwde. En ook is het zand op veel plekken los waardoor het lastig is omhoog te komen. De temperatuur daarentegen was aangenaam, niet warm en ook niet te koud. Savonds ben ik vroeg gaan slapen maar dit lukte niet erg omdat Volcan fuego, waar je dus zicht op hebt vanuit de kampeerplek, regelmatig lava aan het spuwen is. Heel gaaf om te zien, maar lastig om doorheen te slapen. Vanaf de kampeerplek ben je nog niet op de top van de vulkaan, deze stond de volgende ochtend namelijk op het programma. Half 4 (!) uit bed en daar gingen we dan, weer enorm steil omhoog en dit meer dan 1 uur lang. Jullie zullen begrijpen dat dit 1 van de zwaarste dingen is geweest die ik heb gedaan tijdens mijn reis. Maar als je dan eenmaal de top hebt bereikt, ben je enorm trots en is het uitzicht super mooi. Enkele foto's hebben jullie op facebook kunnen zien. Na de hike heb ik nog wat dagen uitgerust in Antigua en wat rondgelopen in het stadje en ook voor het eerst bij een bezienswaardigheid gezegd dat ik nog student ben, haha. Scheelt toch weer de helft aan entreegeld, ga ik vaker proberen!

Gister ben ik weer op de lokale manier verder gereisd naar Xela Dit heeft mij 115 Quetzali bespaard, wat toch al snel neerkomt op 14 euro. Uiteraard was ik weer de enige toerist, werd er harde muziek gedraaid, af en toeheel hard gereden en floepte er ook soms een tiet uit bij diverse vrouwen die overal hier in het openbaar de borst geven; lopend op straat, in de bus, al fruit verkopend. Ook werden er in de laatste bus waarin ik zat seksistische muziekclips vertoond waar ik mijzelf toch over verbaasde, ik vind het zo contrasterend in een land als Guatemala? Maar misschien is het de gewoonste zaak van de wereld hier. Vandaag heeft het veel geregend hier, dus ik heb een lui dagje gehad. Ik wil morgen op pad om de mogelijkheden voor vrijwilligerswerk, spaanse lessen en een trekking naar lake atitlan te onderzoeken.

Tot snel weer !




Reacties

Reacties

Je bff

Niet zo zijn als er dingen van je gejat worden!!!
Wel goed dat je trouwens maar uiteindelijk de oorspronkelijke prijs aan meneer tuktuk hebt betaald! Jij durft wel! Haha
Hoe ben je trouwens weer van de vulkaan afgekomen? Steil naar beneden??

Natascha

Steil naar beneden idd, grootste stukken met een stok anders glij je echt snel uit. Gewoon door het zand glijden of rennen, dat deden anderen maar dat durfde ik niet :p

Paul en Els

Wederom een mooie story,dat studentikoze gaat je goed af, Natascha.

anneke

je heb weer heel wat meegemaakt, het idee dat ze op je kamer zijn geweest, en geld hebben meegenomen is echt niet leuk, gelukkig ben je goed verzekert. En dat je op de plek bent geweest, waar kort daarvoor 2 mensen gedood zijn, ik vind je wel heel stoer en sterk hoe je alles zelf regelt, en ook zo zelfstandig goed bezig natascha, ik wens je alle goeds toe, lieve groetjes van mij xxx

Priscilla

Haha wat een belevenissen allenaal weer :) Ik ben benieuwd hoe het op het schooltje is? Lijkt me ook een super leuke ervaring!
Veel plezier!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!